Zo moe weer, ik baal daar elke keer van, dat autisme vaak buiten je om gebeurt.  Zo functioneer ik volkomen normaal, praat, lach, doe lekker mee met de rest en dan ineens boem, klaar! Sla ik dicht en begint alles me te irriteren, zelfs als iemand medelijden heeft en mij wil steunen dan roep ik liefst nog “laat me maar!”. Ramses Shaffy – Laat Me (lol)

Maar goed volgende week is het hopelijk klaar, en het vullen en impregneren maakt weinig tot geen geluid of lawaai.

En als het goed is dan is de voorkant weer tocht vrij, kwam namelijk tocht door de stopcontacten, niets mis mee, ventileren is goed, maar niet als het ook eens hele koude lucht is, waardoor je wel een stekker erin moet stoppen om niet weg te waaien van je stoeltje.

Maar voor de duidelijkheid, ik ben er heel blij mee, zo als je ziet op de foto’s is 1 nutteloos raam weg, en is de bovenkant van het andere raam gerepareerd.

Zo dus, lieve groet.